Sahte Prens.

Duygular serzenişte artık, ellerim bile yazarken titremekte. Ve sen yine bilmiyorsun ya bu kalp sıkışmakta. Boşluklardan kaçar oldum, senin huzuruna dokunamadığım için. Senin kokunu içime çekemediğim için hayattan kopar oldum. Yok öldüm sanki bin defa. Biliyorum yaşıyorum, nefes alabiliyorum mesela. Tabi eğer buysa yaşamak ben yükseklerde uçuyorum. Dünüme baktım, dünlere. Bugünlerde değil zaten hala zihnim dünde yaşıyor. Senin olduğun o kirli kumpanyada son nefesini alıyor beden. Ve bir fotoğraf daha siliniyor o günlere dair. Fotoğrafların her biri canlanıp gerçeğe dönüşüyor. Sen çıkıyorsun içinden yanaşıyorsun. Sonra sana dokunuşumda darmadağın hayaller. Yerle bir ümitler. Uzun süreden sonra sana yazıyorum. Ama farkındayım ki; soğuk kanlıyım artık sen konusunda. Ağır ağır yazıyorum. Kalbim hızla çarpmıyor. Yazarken kelimeler dolup taşmıyor sana. Ve ruhum senin için hıçkırmıyor o karanlık gecelere. Hayallerim sen kaplı karanlığa sıkışıyor. Üstelik bu sefer arkasından iteleyen benim. Birde üzerine kavgalarımızı kilitliyorum. Mühür vuruyorum tartışmaları üzerine. Hayatta açılmaz artık. Neyse sana kalan o kin dolu duygularım bu kadar kalmıştı. Bittiğin an sahte prens! Hadi dön kendi yalan kaplı çukuruna. Elveda..







                                                                                                     H.Altaylar