9 Eylül 2010 Perşembe

Ve Dans;

Mutluluk artık benim yanıma da uğruyor. Hem de her gün. Belki de o geldiğinde mutluluğum geliyordur. Her neyse o yanımda ve ben mutluyum. Hani mutluluk 2 parmağının arasındaydı? Yok mutluluk iki kolumun arasında. Sarılabildiğim o cisim benim tek mutluluğum. Nefesi nefesime değen o varlık. Kalp atışlarımız birleştiğinde Mozart’ın o eşsiz senfonilerini ağlatır. O senfoniyi dinlerken resim nedir unutur Dali. Ve biz sarılırız. Dünya durur, zaman durur. Üzerinde bulunduğumuz her şey evrimini tamamlar. Ve bir vals. Bir tango. Bildiğimiz ve bilmediğimiz bütün dansları yaparız. Sırf biraz daha gözlerimiz konuşsun diye. O müzik hiç bitmez. Sürekli beynimizde 2 ileri bir geri. Yalanlar uydururuz, yanlışlıklar yaparız. Sırf o müzik başa sarsın diye. Yaşlanır şarkılar. Paslı bir gramofon. Plaklar eski. İlk günkü gibi. Hadi sarıl yine sevgilerin en güzeli. Bir vals yapalım. Bu sefer bakan herkesi ağlatalım…


                                                                                                          H.Altaylar.

2 yorum: