5 Temmuz 2010 Pazartesi

TAKLİT

Taklidimi yaparcasına yaşadın hayatı,
Kızdım bende sana, küçük çocuklar gibi.
İkimizde taklit ettik birbirimizi,
Zorladık durduk.
Birlikte olabilmek için.
Kavga ettik, dalga geçtik,
Ama sevdik, sonsuz sevdik.
Yaşama kattık birbirimizi.
Kendimizi birbirimiz yerine koyduk,
Ve yine kendimizi kandırdık.
Seven insan zaten kandırmaz mı?
Evet sevdik.
Evet bizde kandırdık…


                                                                18.Nisan.2010/Pazar

                                                                          H.Altaylar

2 yorum:

  1. Kendimizi o sanmakla yapıyoruz büyük hatayı belki.Taklit ediyoruz sadece.Aynadaki yansımamıza bakıyormuş hissini veriyor bu bir süre ve çatlıyor tabii ki sonra.Kırılıp paramparça oluyor.

    İyi ki yazıyorsun bebeğim.Hislerime tercüme.

    YanıtlaSil
  2. Evet bu kadar bütünleşmesek belki hiç biri olmayacak.Ama her neyse..
    Sende iyi ki yazıyorsun..

    YanıtlaSil