5 Temmuz 2010 Pazartesi

YOKSA SEN YOK MUSUN?

Bizi yaratan kıskanırdı bizi,
Mutluluğumuzu..
Gözlerimiz kapalı sarılırdık ya hep,
Başkalarını görmek istemezdik,
Başkaları olsun istemezdik,
Sadece sıcaklığın olurdu yanımda.
İki bedenin bir beden oluşuna şahit olurdu onlar,
Ama onlar sadece şahit olurdu.
Ben yaşardım seni..
Senin nefesini alırdım,
Senin sesini içerdim.
Ama şimdi yoksun ya;
Senin kokuna susadım.
Üşüyorum,
Yok artık sıcaklığında.
Seninle mi gitti o da?
Başka kalpleri mi ısıtıyor yoksa?
Ben üşüyorum.
Fırtına çöktü bedenime,
Ve sen hala başka kalpleri avutuyorsun..
Göremiyorum artık seni.
Yoksa sen yok musun?...


                                                             23.Mayıs.2010/Pazar

                                                                      H.Altaylar

2 yorum:

  1. Yoklar,sadece hayal kuruyoruz biz.Şizofreniz belki de.Hayalimizde yaşatıyoruz,sevişiyoruz.Yine orda bitiriyoruz.Bitirmek zorunda kalıyoruz aslında.Yoruyoruz beynimizi ve unutuyoruz o masum hayalimizi bir şekilde.Ve o hayal kahramanı da o şekilde bitiyor işte.

    YanıtlaSil
  2. Evet herşeyin son bulduğu gibi o da karanlığa karışıyor..

    YanıtlaSil